در پایان جراحی محل برش و بخیه ها با پماد چرب می شود و در صورت لزوم چشم پانسمان می گردد. پس از آنکه اثر داروی بی حس کننده از بین رفت ممکن است احساس کنید که پلک ها تحت کشش و دردناک هستند. این حالت معمولاً خفیف است و با مصرف مسکن های معمولی برطرف می گردد. در صورت بروز هرگونه درد شدید یا کاهش دید حتماً با پزشک خود تماس بگیرید. معمولاً توصیه می شود که پس از عمل تا چند روز از کمپرس سرد استفاده کنید و سرتان را بالا نگه دارید (برای خوابیدن هم چند بالش زیر سرتان بگذارید) این اقدامات به کنترل ورم و کبودی محل عمل کمک زیادی می کند. میزان ورم و خون مردگی محل عمل در افراد مختلف متفاوت است. معمولاً ورم و کبودی پس از یک هفته به حداکثر می رسد و ظرف ۲ تا ۴ هفته برطرف می گردد. تا یکی دو هفته پس از عمل پلک ها ترشحات خفیف یا حالت چسبندگی دارند. مصرف قطره های مناسب به رفع این حالات کمک می کند. در هفته های اول پس از عمل ممکن است اشک ریزش، حساسیت به نور و تغییرات گذرای بینایی (مثل تاری دید یا دوبینی) ایجاد شود که به تدریج برطرف می گردد. در ۲-۳ هفته اول لازم است مکرراً توسط چشم پزشک معاینه شوید. بخیه ها معمولاً ۴-۵ روز تا یک هفته پس از عمل برداشته می شود پس از برداشتن بخیه ها تورم پلک ها کم کم فروکش می کند و فرد ظاهر بهتری پیدا می کند.

بازگشت به فعالیت های عادی روزمره
اکثر افراد پس از یکی دو روز می توانند مطالعه کنند یا تلویزیون تماشا کنند. معمولاً تا ۲-۳ هفته پس از انجام جراحی نمی توان از لنز تماسی استفاده کرد و فرد باید از عینک مناسب استفاده کند.
پس از یک هفته تا ۱۰ روز که همه بخیه ها برداشته شدند و محل زخم تقریباً جوش خورد می توان فعالیت های شغلی را از سر گرفت. از این زمان با صلاحدید پزشک می توان از مواد آرایشی برای پنهان کردن کبودی و محل برش استفاده کرد. معمولاً تا ۳-۴ هفته پس از جراحی چشم ها شدیداً به آفتاب، باد شدید و گرد و غبار حساس هستند. در این مدت بهتر است از یک عینک آفتابی بزرگ و یک کرم ضد آفتاب مخصوص دور چشم استفاده کرد.
تا ۴-۵ روز بهتر است فرد فعالیت های خود را محدود کند و در حد امکان استراحت کند، به علاوه تا ۳-۴ هفته لازم است از فعالیت های سنگین (مثل خم شدن، برداشتن اشیاء از زمین و ورزش های قدرتی) اجتناب شود. این فعالیت ها فشار خون را بالا می برند و احتمال خونریزی در محل عمل را زیاد می کنند.